نقد فیلم
هیچکس نمی‌داند!
سیدمحمدرضا حسینی: “همه می‌دانند" نقد فیلم لطیف ، مهندسی شده ، هوشمندانه ، دقیق ، سر و شکل دار ، محکم و زیبایی‌ست که می‌شود بارها دید و لذت برد و تعلیقی دارد که از جنس تعلیق‌هایِ فرهادیِ مؤلف است ؛ حتی به گمان من می‌شود این فیلم را بعنوانِ یک مبحث درسی در آکادمی‌هایی که کار پژوهش دینی می‌کنند به نمایش درآورد.
چه خطراتی خندوانه را تهدید می‌کند
محمد ساسان: برنامه‌هایی است که با محوریت گفت و گو کار خودش را در فصل اولش آغاز کرد و رفته رفته با اضافه کردن بخش‌های متنوع و جذاب توانست نظر بسیاری از مخاطبان رسانه ملی را بخود جلب کند.عنصر گفت‌وگو همچنان بعنوان یکی از بخش‌های جذاب این برنامه وجود دارد و با طنازی‌های جناب خان در مواجهه با مهمان برنامه دیدنی‌تر نیز می‌شود.
عطاران، فرخ نژاد، پاتایا و مابقی قضایا
آرش پارساپور: کاهانی با خانم یایا و لقمه را دور خود پیچاندن و بعد آن را بلعیدن، رسما همان کاری را می‌کند که د نقد فیلم کرده و مانند یک دولت مردمفریب رفتار می‌کند. او پاتایا و عطاران و فرخ نژاد و مارکتینگ خاص متمرکز روی این موضوعات را ترتیب می‌دهد و به ریش مخاطب می‌خندد.
روایت جسورانه‌ای از زندگی آدم‌ها
یاسمن خلیلی‌فرد: «آستیگمات» یک درام خانوادگی است که بحران‌های مختلف خانواده‌ای را به تصویر می‌کشد که در شرف از دست دادن خانه‌شان هستند. طبیعتاً این، تنها بحران فیلم نیست و آدم‌های فیلم با مشکلات کوچک و بزرگ دیگری نیز دست و پنجه نرم می‌کنند.
نقد و بررسی فیلم
بازیِ ناتمام
یاسمن خلیلی‌فرد: «گرگ بازی» فارغ از نقد فیلم ، از دیگر جهات فیلم قابل توجه و قابل احترامی است. انتخاب درست زوایای دوربین، طراحی درست و خوب صحنه و لباس، میزانسن خوب و دقیق و موفقیت نسبی کارگردان در هدایت بازیگران از نقاط قوت کار است.
ژانرِ کمدی، نیاز امروز جامعه
افشین علیار: چرا فیلمنامه نویس فکر کرده به این سادگی میتواند فیلم را به پایان برساند؟ پس تکلیف گره افکنی، اوج و گره‌گشاییِ مرسوم چه می‌شود؟ آیا به وقت خماری کمدی اجتماعی ست؟ کمدی‌اش کدام است و اجتماعی‌اش کدام! این ضعف فیلمساز و نویسنده نیست اساسا سینمای امروز ایران آنقدر دست به دهان شده است که هر چیزی در آن اتفاق می‌افتد.
دغدغه‌ی حق طلبانه
علی منصوری: فیلنامه عرق سرد با آنکه ایده مهم و بسیار دردناک و قابل توجهی دارد و به نوعی به دغدغه‌ی حق طلبانه‌ای از زنان ورزشکار اشاره می‌کند، بسیار ضعیف است و با یک خرده پیرنگ شکل نگرفته قصد کش دادن فیلم تا به انتها را دارد.
سوژه مغفول مانده
مرتضی کوه مسکن: فیلم سرو زیر آب فیلم پر هزینه و پر بازیگری است که حس می‌شود کارگردان به دلیل نداشتن فیلمنامه که عنوان می‌شود ۱۶ بار هم بازنویسی شده حتی برای کوچکترین نقش‌ها هم دست به دامان بازیگران چهره شده در صورتیکه به راحتی می‌توان ستاره اسکندری, مینا ساداتی, هومن برق نورد و همایون ارشادی را از فیلم حذف کرد بدون اینکه به اصل داستان لطمه‌ای وارد شود.
کاهانی به کاه دان زد
علی رفیعی وردنجانی: «خانم یایا» نه داستان دارد و نه اتفاقات کوچک داستانی خوب . نه در عالم کمدی می‌گنجد و نه شخصیت ساخته است . ناصر و مرتضی آدم‌هایی هستند که بارها و بارها از سوی سینمای ایران تجربه شده‌اند و تکرار آن هیچ معنای جدیدی تولید نمی‌کند .
چگونه یک اثر سینمایی اجتماعی موفق خلق کنیم
آرش پارساپور: از جمله برچسب‌هایی که مانع از حضور این فیلم در آن فستیوال شد، موضوع سیاه نمایی بود. آستیگمات اما درست است که به سیاه نمایی می‌پردازد اما به طرز غریبی نیز واقعیست و از آن غریب‌تر بی‌نقص بودن فیلم است.
قدر مهناز افشار را بدانید
صوفیا نصراللهی: « نقد فیلم لس آنجلس تهران» فیلم شکست‌خورده‌ای است. توالی پلان‌ها بی‌منطق است. سکانس‌ها چسب ندارند. و به نظرم تینا پاکروان کارگردانی کمدی را بلد نیست. برای کارگردانی کمدی باید حسی از زمان‌بندی، شوخی و البته منطق شوخی‌نویسی داشته باشید که به نظر می‌رسد پاکروان ندارد.
سکوت در برابر تجاوز
آرش پارساپور: فیلم جاده قدیم می‌توانست تبدیل به اثر سینمایی بسیار خوب و قوی شود و مساله‌ای مثل سکوت در برابر تجاوز را به زیبایی به تصویر بکشد اما متاسفانه فیلمساز درگیر مشکلات عدیده بسیاری شده و فیلمنامه‌ای که نوشته هم فراتر از دو خط پا را نمی‌گذارد و در همان نیم ساعت ابتدایی کشش دارد.
